Woningprijzen in Nederland blijven dalen

Al 43 maanden op rij zijn de prijzen op de Nederlandse woningmarkt op jaarbasis aan het dalen. En het gaat van kwaad naar erger. De daling van de prijzen in Nederland in juli is op jaarbasis is de sterkste sinds het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) zijn index in 1995 lanceerde. Het is van januari 2009 geleden dat koophuizen nog eens duurder werden.

Dubbeldipvastgoedcrisis

Nederland gaat door een dubbeldipvastgoedcrisis. Midden 2010 leken de prijzen te gaan stabiliseren. Sindsdien is de prijsdaling op jaarbasis bijna maand na maand vrij systematisch opgelopen naar een nieuwe recordniveau. De woningprijzen lagen in juli in Nederland op het niveau van acht jaar geleden. De crisis heeft zich over het hele land verspreid. De woningprijzen daalden vorige maand op jaarbasis in alle provincies. In Noord-Holland, Flevoland en Groningen bleven de dalingen beperkt tot 6 à 7 procent. In Gelderland en Noord-Brabant vielen de prijzen met 9 procent terug. In Friesland was het zelfs 11 procent.

Verschil tussen steden

Er zijn wel verschillen tussen de steden. In Rotterdam en Amsterdam was er een daling met 6 procent. In Maastricht doken de prijzen in een jaar 14 procent lager. De lagere prijzen lokken, ondanks de historisch lage rentevoeten, niet onmiddellijk minder kopers. In de eerste zes maanden van 2012 werden in Nederland 66.000 woningen verkocht. Dat is 7 procent minder dan een jaar eerder. In 2001 werden op jaarbasis nog 220.000 woningen verkocht.

Vorige week lieten de economen van de Rabobank zich nog ronduit pessimistisch uit over de evolutie van de woningmarkt. Voor heel 2013 werd nog uitgegaan van een prijsdaling met 5 procent. Daar zou in 2013 nog een daling met 4 procent bovenop komen. Dat betekent dat de reële waarde van woningvastgoed in Nederland met zo'n kwart zal zijn gedaald in vijf jaar. In België is de korte terugval van de prijzen na de boom van 2008, zeker in nominale termen, al helemaal weggewerkt. Het crisisgevoel is in Nederland al enkele jaren groter dan in België. De Nederlanders kennen geen automatische loonindexering. Het besteedbare inkomen van de kandidaat-kopers neemt nog altijd af. De Nederlander is onzeker over zijn job en zijn hypotheekaftrek, stellen de economen van de Rabobank.

België-Nederland

De fiscale steunmaatregelen voor een woning in Nederland gingen tot nu veel verder dan de Belgische. Zowat elke Nederlander is er vandaag van overtuigd dat het systeem moet worden aangepast. Het dreef niet alleen de prijzen op, het zette de Nederlanders ook niet echt aan om hun hypothecaire schuld terug te betalen. De hypothecaire schuldgraad van België bedroeg voor 2011 43 procent in verhouding tot het bruto binnenlands product. In Nederland komt die boven 100 procent uit. De residentiële schuld per capita is in Nederland (38.010 euro) 16 keer groter dan in Duitsland (2.360 euro).

België zit met 15.000 euro in de middenmoot. Onder meer die veel gunstigere schuldgraad deed Deloitte Real Estate eerder dit jaar besluiten dat Belgisch vastgoed op basis van de cijfers van 2008-2011 niet is overgewaardeerd. Bij The Economist is men daar niet van overtuigd. Belgische vastgoedprijzen zijn volgens de nieuwe kwartaalcijfers van het magazine 64 procent overgewaardeerd volgens de verhouding tussen huizenprijzen en huur, 47 procent volgens de verhouding tussen huizenprijzen en inkomen.

Kantoren

Ook op de kantorenmarkt gaat het zeer slecht bij onze noorderburen. In België is de kantoorcrisis ernstig, maar ze wordt toch minder uitzichtloos dan in Nederland ervaren. In Nederland zijn er veel meer kantoren over het hele land neergezet. Het is wel paradoxaal dat men een oplossing ziet voor de kantorenmarkt als (tijdelijke?) woonfunctie. Nederland blijft ondanks de crisis op de woningmarkt kampen met een tekort aan woningen.

Bron: De Tijd