Bouwen en de wet

Kangoeroewonen: De gemeente beslist

Nieuwe wetten en decreten willen kangoeroewonen makkelijker maken. Hogere overheden zijn intussen wel overtuigd van het heil van dit woontype. Maar geldt dat ook voor de lokale besturen? Voor de diensten ruimtelijke ordening die bepalen wat op hun grondgebied kan en wat niet? We vangen in elk geval hoopgevende signalen op.

In Kortrijk wordt op dit moment de algemene stedenbouwkundige verordening afgewerkt. Ze willen er kangoeroewonen graag faciliteren, maar dat kan niet zonder een duidelijk kader en een heldere definitie. En laat dat nu net een heikel punt zijn. Een eenduidige definitie van kangoeroewonen bestaat niet. Dus werken gemeentebesturen elk aan hun eigen omschrijving en voorwaarden. Kortrijk werd daarin al voorgegaan door bijvoorbeeld Genk. Daar omschrijft de dienst ruimtelijke ordening het woonconcept als volgt: ‘woonvorm waarbij verschillende generaties in hetzelfde gebouw wonen en elkaar helpen. De hulpbehoevendheid van één van de bewoners dient aangetoond te worden (bv. a.h.v. verklaring behandelende arts). Deze verschillende generaties dienen verwant te zijn (verwantschap moet aangetoond worden). Uit de structuur en de opbouw van het gebouw dient een onderlinge relatie tussen de twee wooneenheden te blijken.’ Het stadsbestuur van Genk kiest dus voor een nauwe definitie. Maar als aan alle voorwaarden voldaan is, kan een kangoeroewoning wel overal en kunnen ook afzonderlijke busnummers. In Genk ligt de nadruk op de hulpverlening.

En toch: jonge gezinnen zijn op zoek naar een betaalbaar eigen plekje, waar de kinderen veilig en tussen het groen kunnen opgroeien. Tegelijk wil de oudere generatie zo lang mogelijk zelfstandig in zijn vertrouwde omgeving blijven wonen, in de villa waar ze hun hele leven voor werkten. Zelfs al zijn ze op dit moment nog niet hulpbehoevend, door nu al te verbouwen, zijn ze klaar voor de toekomst. Omdat het ernaar uitziet dat kangoeroewonen in de lift zit, zullen ongetwijfeld ook andere steden en gemeenten het voorbeeld van Kortrijk en Genk volgen!

Lokaal beslissingsrecht
De term kangoeroewonen raakt stilaan ingeburgerd, al heeft hij voorlopig nog geen juridische invulling. De lokale overheden dragen de verantwoordelijkheid voor een goedkeuring, maar weten niet altijd hoe ze met een aanvraag voor kangoeroewonen om moeten gaan. Als je bijvoorbeeld een kangoeroewoning toelaat in een plattelandsdorpje, zondig je dan niet tegen het inbreidingsbeleid van de regering? Want dat beleid wil het gebruik van ruimte in stedelijk gebied optimaliseren en niet meer ruimte voor bewoning maken op het platteland. En hoe mag een kangoeroewoning eruit zien? Blijft het een eengezinswoning of wordt het een tweegezinswoning?

In beide gevallen moeten de voorschriften van het perceel erbij gehaald worden. In het eerste geval om te kijken hoeveel grond nog kan bebouwd worden. In het tweede geval om te kijken of een meergezinswoning mag, wat overigens weinig waarschijnlijk is. De precieze voorschriften staan in het stedenbouwkundig attest (S.A.) dat je kunt aanvragen bij het gemeentebestuur. Elk perceel heeft een bestemming; als het in een verkaveling ligt, gelden ook verkavelingsvoorschriften; en misschien gaat er ook wel een BPA (Bijzonder Plan van Aanleg) over het stuk grond. Reden genoeg dus om een creatieve architect of een bouwfirma met kennis van zaken onder de arm te nemen en samen op zoek te gaan naar de ideale oplossing!

Femke Coopmans

Mis de laatste bouwnieuwtjes niet!

Ontvang onze wekelijkse updates vol nuttige tips over bouwen en verbouwen.

Wens je deze folder te lezen? Vul dan eenmalig je email adres in