Stalen eenvoud siert
Voor dit gezin met 1 kind diende een rijwoning gebouwd te worden, groot genoeg om nadien nog één of twee kinderen extra te slapen te kunnen leggen. Net het feit dat het bouwprogramma zeer open lag, maakte het voor architect Patrick Persoons wat moeilijker.
Wensen en eisen van de bouwheer
“Ze hadden niets voor ogen wat ze echt wilden. Ze gaven enkel de sfeer die ze wilden. Die hadden ze uit een bespreking van een woning in jullie eerst Belgisch Budget Bouwboek gehaald. Wij hanteren de slagzin ‘eenvoud siert, wooncomfort pleziert en ruimtelijkheid animeert,” zegt Patrick Persoons. Aangezien het koppel zo al geen eisenpakket had, stonden er ook geen luxueuze elementen op het verlanglijstje. Of misschien dat hun wens naar vloerverwarming hier toch bij hoort.
Het betreft een rijwoning met een vrij grote beschikbare oppervlakte. “Een diepte van 16 meter kom je wel eens tegen, een breedte van 7,5 meter is eerder schaars. Hier hoorden de traditionele bouwvoorschriften gevolgd te worden: het huis aan de rechterzijde is 6 meter hoog en er diende een breedte van 16 meter en een hellingshoek van 45° voor het dakvlak nageleefd te worden.”
Concept van de architect
Wanneer je de volledige oppervlakte van dit perceel zou benutten in de vorm van een traditionele bouwmethode, gaat de kostprijs serieus de hoogte in. “Met skeletbouw in hout of staal kan je dit wel forceren zonder dat het budget stijgt. Nu was het met houtbouw niet mogelijk die breedte te overspannen en daarom opteerden we voor staalbouw. Een zeer snelle en budgetvriendelijke manier van bouwen,” stelt de architect.
“De voorgevel is letterlijk naar binnen getrokken met voorin links een carport. Achteraan springt deze ‘lege’ ruimte dan weer uit met een extra volume aan leefruimte. De gebruikte materialen zijn heel eenvoudig: staal, beton en glas. Het concept binnen vertaalt zich in een loftgevoel waarin betonnen balken dan ook zichtbaar bleven. Alle niveaus zijn via enkele cruciaal ingeplande openingen met elkaar verbonden. Een stalen trap versterkt dat industriële karakter. De hele woning is voor honderd procent flexibel opgevat. Het werken met geprefabriceerde materialen is heel handig. Van beneden tot boven kunnen alle binnenwanden gemakkelijk weggehaald worden.”
Het gezin benut de gelijkvloerse verdieping samen, de eerste verdieping is het exclusieve domein van de ouders en de zolderverdieping dat van de kinderen. Als die mettertijd het huis uitgaan, hoeven de ouders ook geen verdieping lager te verhuizen.
Budget
De stalen structuur en het minimum aan metselwerk – amper negentien vierkante meter – zorgden ervoor dat het kostenplaatje gedrukt werd. Daarnaast werd zoveel mogelijk met prefab gewerkt. Zo bestaat het dak uit sandwichpanelen. De bouwheer schikte zich ook naar de budgettaire afwerkingsmogelijkheden die er nog restten. Een parket of tegels werden aan de kant geschoven, een PU-vloer bleek de goedkoopste, maar wel degelijke oplossing.
“Dat geldt zo voor alle materialen: betaalbaar maar kwaliteitsvol. De bakstenen en kleidakpannen zijn van degelijke kwaliteit. De plafonds werden niet bepleisterd maar voorzien van spuitplamuur. De enige afwerking die nog te gebeuren staat, zijn schilderwerken en het plaatsen van vijf binnendeuren. De aanwezige lichtpunten –belangrijk voor de te bekomen sfeer van het bouwkoppel – zijn essentieel en zelfs goedkoper dan allerlei losstaande of loshangende lichtarmaturen,” meent de architect nog.
Energie
De trap fungeert niet alleen als circulatie-as tussen de verdiepingen voor de bewoners, maar ook als luchtschacht. De architect is trots hier een systeem A toegepast te hebben. “De trap vormt een verticale koker. Net als in de Art Nouveau en Art Déco tijd – toen alle ruimten hierop geënt werden – circuleert de lucht in de vrij grote, ronde opening. We mogen hier dus spreken van een natuurlijke ventilatie,” licht Persoons toe.
Aan de eis voor vloerverwarming is voldaan, hoewel in bepaalde ruimten ook nog radiatoren ophangen. Een condensatieketel volstond om vloerverwarming en radiatoren van warm water te voorzien. De architect is verre van overtuigd van het nut van zonnepanelen, die werden dan ook wijselijk achterwege gelaten. Mooi meegenomen was dat de achtergevel zo goed als zuidelijk georiënteerd was. De ‘achterbouw’ als leefruimte is daarom helemaal in glas gemaakt. Uiteraard gaat het hier om zonwerende beglazing.
Pro
- Eenvoud en ruimtelijkheid primeren in deze woning
