Tuinen in beeld: Dubbele tuin voor privé en praktijk

Eisen van de bewoners

Eerst en vooral wilden de bewoners van deze gerenoveerde boerderij een leeftuin met wellnesszone ingevuld met een zwembad. In de tuin moesten de bestaande beplantingen zoals de fruitbomen achteraan geïntegreerd blijven.

Uitdaging voor de tuinarchitect

Een uitdaging was vooral de integratie en scheiding van de praktijk- en de privaatzone, zonder dat dit afzonderlijke tuinen zouden worden. Verder hechtte de tuinarchitect belang aan de discrete inplanting van het zwembad wat afzonderlijk moest liggen van het leefterras.

Eenvoud siert

Door zijn eenvoud heeft de tuin geen specifieke blikvangers. Wel was het de bedoeling om ruimtes te organiseren waarbinnen men de juiste verhoudingen aanvoelt. De tuin wordt voornamelijk visueel aangevoeld. Doorheen de verschillende perspectieven wordt je als het ware de tuin ‘ingezogen’. Vanaf het terras is de tuin via het gazon bereikbaar. De tuinarchitect koos bewust niet voor tuinpaden. De tuin moet er eerder als een boomgaard uitzien met enkele hedendaagse accenten zoals de prairiebeplanting en het zwembad.

Eigenaardige heuvels

De heuvels zijn een spel van grondglooiingen. De uitgegraven grond werd hergebruikt (het 'Cradle to Cradle'-principe). Vandaar het soms speelse en eigenaardige reliëf. De kunst was wel om deze zacht te laten glooien en in elkaar te laten overvloeien.

Groene en blauwe beplanting

De beplantingen zijn voornamelijk in groene tinten uitgevoerd.Toch een zeer specifieke toepassing is het gebruik van Ceanothus als leiplant. Deze plant overweldigt in zacht blauw, gecombineerd met de geur en bloei van lavendel. Verdere specifieke planten zijn de fruitbomen tegen de muren (voornamelijk peren), de massieven met grassen van Panicum virgatum 'Rotstrahlbusch' en van pijpenstrootje, structuren van beuk en haagbeuk en één merkwaardige solitair.