Hoogstaande terrasarchitectuur

Gedurfd en toch bescheiden, eigentijds en inventief. Architect Thierry Sherrington zette in de Luikse maasvallei een prachtig staaltje terrasarchitectuur neer. Door de sterke glooiing van het perceel opent het huis zich als een pop-up en versmelt het met het omliggende landschap.


Bewoner Christophe bezweek destijds voor de charmes van dit perceel in de buurt van Luik. Het kijkt uit op een kleine vallei, die aanleunt tegen een bosrijke heuvel. Diep van binnen is hij ervan overtuigd: hier zal hij wonen. Het perceel is een sterk hellend oppervlak, met een as van 45°. In principe vormt dat niet echt een troef, maar Christophe heeft een joker achter de hand: zijn broer is architect.

Knelpunten

Thierry Sherrington ziet meteen hoe hij de onvolmaaktheden van de locatie kan benutten. “De aanvankelijke knelpunten zaten in de glooiing van het perceel en het feit dat het in een verkaveling in een landelijke zone ligt. Hiervoor gelden strikte voorschriften, zoals twee dakvlakken en opgelegde materialen. Daarnaast moesten we de impact van de woonst op het landschap tot een minimum beperken, want de plek was al jarenlang onbewoond en bood de omwonenden een fantastisch uitzicht. De uitvoering was natuurlijk niet eenvoudig en daarbij waren vooral de grondwerken zeer belangrijk”, vat hij samen.

Transparant

Omdat Thierry enorm geboeid wordt door het modernisme en de architectuur van de Oostenrijks-Amerikaanse architect Richard Neutra, denkt hij aan zuivere lijnen en een minimaal bouwvolume aan de straatkant. “Van bij de eerste ontwerpen wilde ik daar een eenvoudig, transparant en licht element maken”, vertelt hij. “Wij maakten eerst synthesebeelden en legden die voor aan de gemeente. Daarna hebben wij in overleg met de gemeente en de buren gewerkt. De witte pleisterkalk werd het moeilijkst aanvaard, want geen enkel huis in de verkaveling had deze kleur.”

Omvangrijke werken

De verwezenlijking duurt lang en is een heuse uitdaging. Op zes meter van de straat wordt een bouwput van zeven meter diep gegraven, die wordt gestut door muren van metalen planken om de bouwplaats te beveiligen. Er worden maar liefst 75 vrachtwagens aarde afgevoerd. In de bouwput moet tevens gezorgd worden voor een perfecte waterdichtheid en een stevige isolatie, want het is gewoon ondenkbaar om deze plaats opnieuw open te gooien. Langsheen de wand worden betonnen blokken van 39 centimeter dik aangebracht. Deze blokken worden bedekt met een traditionele waterdichte isolatie.

Cederhout & pleisterwerk

Voor de buitenbekleding koos Christophe voor pleisterkalk en cederhout. Beide materialen wisselen elkaar af, maar nooit op hetzelfde vlak. “We probeerden altijd het pleisterwerk en het hout op dezelfde hoogte te houden. Dat zijn kleine details, maar ze verlenen de woning wel haar elegantie”, legt Thierry uit. Om te vermijden dat het hout van kleur verandert, een duidelijke wens van de eigenaars, werd het cederhout geolied en vergrijsd. Het ziet er nu licht en modern uit en past volkomen bij het pleisterwerk.

Terrassen in trapvorm

De woning, met zijn ruime houten terrassen, is pal op het noorden gericht. Dat is niet echt een keuze, maar doordat op de gelijkvloerse verdieping uitsluitend met één volume is gewerkt, kan de zon van maart tot september op de eerste verdieping schijnen. Daardoor heerst er het hele jaar door een aangename temperatuur. “Voor deze woning haalde ik mijn inspiratie uit vakanties die ik doorbracht in het Franse Bormes les Mimosas. Daar waren alle huizen volledig in het landschap verwerkt en zaten ze verzonken in de heuvels, terwijl de auto’s op de daken werden geparkeerd. Door te vertrekken vanuit terrasbouw in trapvorm vond ik een beetje die sfeer terug”, herinnert de architect zich.

Vlot verkeer

In de inkomhal ter hoogte van de straat staat de trap in glad bekist beton lichtjes los van de muur, wat meer transparantie creëert. Opdat hij nog gladder zou zijn, werd de trap vooraf in de fabriek vervaardigd en ter plaatse gemonteerd. Een verdieping lager deelt hij de woonruimtes op en nog een verdieping lager vormt hij de scheiding tussen de slaap- en badkamers van de ouders en de kinderen. Op de eerstgenoemde verdieping neemt de keuken een dominerende en centrale plaats in. Hoewel de keuken lichtjes apart staat, loopt zij aan de andere kant uit in de eetkamer en het salon.

Circulatie

De verbindingen tussen de verschillende woonzones zijn bijzonder vlot. De circulatie binnenshuis is zeer aangenaam verdeeld en maakt gebruik van tal van openingen naar binnen en naar buiten toe. Het gedeelte voor de kinderen is opgesplitst in drie kamers, die met elkaar in verbinding staan, en bevindt zich tegenover de gang waar een kast de hele oppervlakte van de muur in beslag neemt. Tussen de twee kamers ligt een badkamer. Net als die van de kinderen zal de slaap- en badruimte van de ouders binnenkort afgesloten worden met een deur. Je komt er binnen via de dressing die langs de badkamermuur loopt. Daarna kom je uit op de slaapkamer die uitkijkt op het terras en het zwembad enkele trappen lager. Dat geeft je een onmiskenbaar ‘altijd met vakantie’ gevoel dat deze woning zo typeert, ook bij regenweer.

Weinig meubels

Op elke verdieping is er een technische ruimte die tevens dienst doet als bergplaats. Bovenaan biedt de stookkamer, die uitgeeft op de carport, plaats voor de fietsen en laarzen. Deze stookkamer geeft uit op de inkomhal die op zijn beurt een ruime wandkast tussen twee muren bevat. Meer naar beneden is een wasruimte voorzien die toegang verleent tot het terras. Op de slaapverdieping bevindt zich in de lengte een ruimte waar het daglicht onmogelijk binnen kan, omdat ze zich onder de grond bevindt. Daar staat de hydrofoorinstallatie en die kamer doet ook dienst als kelder. Door deze zeer praktische ruimtes zijn er in huis weinig meubels nodig, wat volledig aansluit bij wat de eigenaars nastreefden.

 

Identikit
Architect: Thierry Sherrington – Architectenbureau DSH Bouwjaar: 2008-2009 Bouwmethode: traditioneel Perceeloppervlakte: 2000 m2 Bewoonbare oppervlakte: 280 m2 K-peil: 37 E-peil: niet berekend Budget: niet meegedeeld

Bron: Bouwen & Interieur - mei 2011 - auteur Viviane Eeman – Vertaling: Tiny Lepeire – Fotografie: Laurent Brandajs