Wonen in een compact betonnen volume

Wonen en leven in één open ruimte

Na jaren geleefd te hebben in de kleinere, geschakelde ruimtes van de dorpswoning, was leven in één open ruimte een prioriteit voor Peter Vral en zijn echtgenote. Een vrij gevoel, geen begrenzing van muren tussen diverse ruimten en interactie tussen de verschillende delen van de woning waren van groot belang. De woning vormt enerzijds een cocon, een private leefwereld afgezonderd van wat zich buiten afspeelt. Anderzijds wou de architect in deze private ruimte geen ‘klassieke’ opdeling in ruimtes. Ramen als openingen in gevels werden daarom vermeden. Er werd gekozen voor open gevelvlakken om de relatie binnen - buiten optimaal te versterken en de twee in elkaar te laten overlopen zonder visuele barrière. Ruimte ervaar je in elk punt van de woning, door de aanwezigheid van een horizontaal- en verticaal spel van zichtlijnen. De wisselwerking tussen beiden geeft vorm aan een nieuwe ervaring van leven, werken en rusten binnen in de woning.
Deze filosofie is ook van toepassing op de relatie tussen de woning en de tuin: door het volledig opentrekken van de zuidwestgevel, wordt de ommuurde tuin op deze zijde het verlengde van de binnenruimte en loopt de buitenruimte als het ware door. Het ruimtegevoel binnen wordt hierbij exponentieel uitvergroot naar buiten. De betonnen muur als visuele omarming van de binnentuin zorgt daarnaast ook voor een scheiding met de storende drukke straat, en maakt van de volledig opengetrokken leefruimte een oase van rust.

Beton als basis

De buitenschil van de rechthoekige wooncocon van het gebouw wordt gevormd door enerzijds gesloten vlakken van dubbelwandige betonnen prefab elementen en anderzijds open vlakken in structurele beglazing. Het betonnen hoofdvolume wordt op het gelijkvloerse niveau verder omhuld door een houten skeletbouw met ingewerkte tuinberging en een inkomsas. De zichtbaar gehouden dragende structuur in gegalvaniseerd staal en de vlakken in padoekhout, geven de pure, industriële look van de betonnen woondoos een extra dimensie. Een witte gietvloer en de afwezigheid van dorpels aan de glasgevels zorgen enerzijds voor een vloeiende overgang en anderzijds accentueren deze de doorlopende structuur tussen binnen buiten.
De gelijkvloerse ruimte is één open plan, waarbinnen alle functies met elkaar verweven zijn. Centraal bevindt zich een betonnen kern in zichtbeton: enerzijds om de stijfheid van het geheel te verzekeren, anderzijds om alle technieken efficiënt in te planten. De zwevende prefab betonnen traptreden naar de verdieping eindigen in een glazen vloer, de grote bibliotheek naast de keuken strekt zich uit over een hoogte van twee bouwlagen en werd gerealiseerd in een vide – ingrepen die de verdieping visueel loskoppelen van de gevels en de verticale lijnen binnen de woning versterken. Op de verdieping zijn de twee slaapruimtes door een tweede akoestische gevel gescheiden van de buitengevel. De slaapkamers vloeien overdag in elkaar over door het toepassen van schuifelementen.