Trendwatcher Herman Konings: “Retro blijft in”
In 2009 zal het niet anders zijn: retro is in! In een gemiddelde Vlaamse woning bevinden zich ongeveer 140 elektronische chips, verstopt in autosleutels, de dvd-recorder, de koelkast, de iPod, geheugenkaarten van het digitale fototoestel, de espressomachine tot zelfs in een dozijn vergeelde wenskaarten. De mens zoekt evenwel gedurig naar evenwicht: we vallen met z’n allen steeds meer voor consumententechnologie, maar we merken ook dat te veel trop is, en trop te veel. Dus gaan we gedurig op zoek naar tegengif, naar een toestand van afwezigheid van consumententechnologie.
Bereik(bar)baarheid
Naarmate onze steden en dorpen steeds meer draadloze hotspots worden, waar je op iedere centimeter van elke locatie moeiteloos op de rest van de wereld draadloos kan inhaken, groeit de belangstelling voor coldspots, waar elektronica en cybernetica kordaat de toegang worden ontzegd. Bereik(bar)baarheid en alomtegenwoordigheid zijn obscene krachttermen geworden. Wanneer het onderscheidend vermogen van mensen aangetast dreigt doordat alles op elkaar begint te lijken, zoeken we te ontsnappen uit de ‘zee van hetzelfde’, willen we de strijd aangaan tegen eenvormigheid en banaliteit. En één van de krachtigste wapens in die strijd is het opvissen van verloren gewaande lifestyle.
Vintage en old school
Dat de jaren 60 en 70 terug in zijn, heeft veel zoniet alles te maken met het wederverlangen van de babyboomers naar de tijd waarin verkenning en verzelfstandiging mogelijk werden. De oudste boomers – thans op (slag van) pensioen – waren in de jaren zestig en zeventig op expeditie naar een eigen, betekenisvol leven, minder gebonden aan het ouderlijke huis en de vertrouwde straten en pleinen. De zoektocht naar een wereld voorbij het kerkplein en de dorpsstraat, naar een grootstadwereld, waarin sex, drugs en rock’n’roll voor het eerst ten tonele werden gevoerd. Deze generatie – waarvan beweerd wordt dat ze jong willen sterven … maar liefst zo laat mogelijk – is bezield door vintage en old school memorabilia. Meer nog: doordat vijftigers goed kunnen opschieten met hun twintig-en-nog-wat kinderen en de beide generaties elkaar in de essentie van de popcultuur treffen, hebben ook de huidige jongvolwassenen – doorgaans hoger geschoold, maar aanzienlijk meer geplaagd door een gebrek aan (vrij besteedbaar) geld en een gebrek aan (vrij beschikbare) tijd – opvallend veel genegenheid voor het decorum van hun ouders’ jeugd: de mix van Amerikaans consumentisme en modernisme, de referenties naar pop-art en de veelbelovende seventies. Zo zien we de VW Beetle, de Mini Cooper en de Fiat 500 opnieuw opvallend in het straatbeeld, maar ook in huis duiken steeds vaker behangpapier met oranje en mokkabruine cirkelmotieven, retrofuturistische kaplampen en formicameubelen op. Zo leent de formicakeuken zich uitstekend om te worden gecombineerd met andere, meer hedendaagse materialen. Dat komt de doorgaans variatiebehoeftige generatie jongvolwassenen zeer gelegen: de jongere generaties worden getypeerd als een mash-up generatie, een generatie die niet te beroerd is om allerlei ogenschijnlijk onverenigbare stijlen met elkaar te mengen. Meer nog, het is een generatie die om financiële redenen keuzes moet maken en geneigd is wat meer geld te reserveren voor een state-of-the-art stamkeuken, maar voor de ruimtelijke aankleding en de toebehoren wenst te opteren voor (aangename, maar tijdelijke) discountoplossingen, die ruim voorhanden zijn bij Ikea, Troc, de Kringwinkel, de brocantemarkt, eBay én – doorgaans de beste plaats voor koopjes – de ouderlijke woning.
Bron: Herman Konings – www.nxt.be – september 2008