Stappenplan voor een succesvolle gevelbegroeiing

Voordelen en nadelen gevelgroen

Er wordt al eens sceptisch gereageerd op gevelbegroeiing. Gevelgroen zou de onderliggende muur vochtig maken, schade veroorzaken aan de muur en insecten en spinnen aantrekken. Kritieken die vaak ten onrechte zijn, want met een correcte plantenkeuze op de juiste plaats en indien nodig met de juiste klimhulp, kunnen problemen vermeden worden. Kortom, een goede gevelbegroening vraagt dus om een doordachte aanpak.

• De manier waarop de planten de gevel gebruiken om hun steun te zoeken, verschilt tussen directe en indirecte of afstandsbegroeiing. Daarnaast is er ook nog de hangende façadebegroeiing.
• De directe gevelbegroeiing wordt gevormd door zelfhechtende soorten. Met behulp van hechtorganen klimmen ze tegen de gevel op. Klimop en Wilde wingerd zijn hier mooie voorbeelden van.
• De soorten die onder de indirecte begroeiing vallen – zoals slingerplanten, steunklimmers en rankvormende soorten – hebben klimhulp nodig om hun weg naar boven te vinden. Vandaar ook de naam afstandsbegroeiing, aangezien de klimhulp zich op enkele centimeters van de gevel bevindt.
• Wanneer er geen mogelijkheid is om de planten op de grond te plaatsen, kunnen ze eventueel in bakken op het dak worden geplaatst. Deze hangende façadebegroeiing hangt dan over de gevel heen.

Plantentypes

De planten binnen deze verschillende types worden ook nog eens in verschillende groepen opgedeeld. Het is belangrijk ze te kennen om een goede plantenkeuze voor jouw concrete situatie te kunnen maken.

• Zelfhechtende planten verankeren zich met hun hechtwortels aan de gevel. Dit gebeurt door de wortelhaartjes die zich in de fijnste poriën of oneffenheden in de muur kunnen vastzetten. Deze haartjes dringen niet dieper dan enkele millimeters in de muur. Ze hebben dus geen beschadigend effect. Anders is het wanneer dergelijke planten onachtzaam worden verwijderd. Dan kan er voegwerk of gevelbepleistering losgetrokken worden.
• Slingerplanten vormen de grootste groep onder de klimplanten. In hun zoektocht naar licht slingeren ze zich met hun hoofd- en nevenscheuten langs de klimhulp omhoog. Bekende leden uit deze familie zijn Kamperfoelie, Japanse blauweregen of Bruidssluier
• Rankers klimmen met behulp van omgebouwde, draadvormige en vertakte organen (ranken). Deze ranken bewegen zich al draaiend tot ze door een aanrakingsprikkel worden gestimuleerd om de klimhulp vast te grijpen en te omwikkelen. Voorbeelden hier zijn de Wijnstok en de Bosrank.
• Steunklimmers of enteraars maken gebruik van doornen, stekels of borstelharen om zich aan een klimhulp vast te haken en zo hun weg omhoog te banen. Winterjasmijn en Klimrozen zijn bij een breed publiek gekende voorbeelden van deze groep.

Praktisch

Overtuigd van gevelbegroening en wil je het zelf eens proberen? Dan kan dit stappenplan je op weg helpen.
 

Stap 1: Keuze van de plantplaats

Heb je een voorkeur voor een bepaalde plant, stem de plantplaats dan af op de wensen van de plant. I het schaduwminnende plant of heeft ze net veel licht nodig? Besteed ook zorg aan het bodemtype.

Stap 2: Planttijdstip

Planten doe je best tijdens de rustperiode van de plant, ergens tussen november en april. Je kiest daarbij best een moment dat het niet vriest. Gebruik je een niet echt winterharde plant, wacht dan best tot het begin van de lente met planten. Zo kan de plant zich al ontwikkelen voor ze haar eerste winter ingaat.

Stap 3: Voorbereidende werken

Verwijder alle onkruid op de plantplaats(en). Zo moet de klimplant hier niet mee in competitie gaan.
Om de kwaliteit van de aarde te verbeteren, valt het aan te raden deze te mengen met teelaarde of meststoffen. Vind je puin in de ondergrond, dan dient dit zeker verwijderd te worden.

Stap 4: Het plantgat

Maak het plantgat ook best dubbel zo groot als de wortelbasis van de plant. Zo krijgen de wortels voldoende ruimte om zich te ontwikkelen.
Voor meerjarige planten is een diepte van 30 à 60 cm nodig, éénjarige planten doen het met minder.
Houd de plantafstand tot de muur ook voldoende groot om de nodige wortelruimte te creëren. 30 cm is een goede maatstaf.

Stap 5: Het planten

Dompel de plant – met pot – enkele minuten onder in water om de kluit voldoende vochtig te maken. Haal vervolgens de plant uit de pot en maak verstrengelde wortels voorzichtig los.
Plaats de plant in het plantgat, let er daarbij op dat de kluit 5 à 10 cm onder het maaiveld zit.
Vul het plantgat tot slot aan met aarde en druk licht aan.

Stap 6: Nazorg

Heb je in een droge periode geplant, geef de klimplant de eerste dagen dan voldoende water.
Maak je gebruik van een klimhulp, help de plant dan – indien nodig - in de eerste weken op weg naar de klimhulp.

Aandachtspunten

• Gebruik een klimhulp alleen wanneer die nodig is. Voor een zelfhechter is dit eerder een hinderpaal in zijn weg naar boven.
• Plaats het tralienetwerk niet te hoog van de bodem. Anders moet de plant een leegte overbruggen voor ze gebruik kan maken van de klimhulp.
• Een te wijd traliewerk is ook nefast voor het resultaat. De klimplant kan dan immers niet anders dan loodrecht omhoog groeien. Je zal dus geen dichtbegroeid resultaat krijgen.
• Kies je voor slingerplanten, zorg er dan voor dat de latten niet te dik zijn. De plant moet zich er rond kunnen slingeren.
• Een ijzeren kram als klimhulp is nefast. Ze belet de diktegroei van de plant.
• Zorg dat de plant voldoende wortelruimte krijgt. Graaf eventueel steenpuin of funderingsmateriaal daarom voldoende weg en zorg voor goede teelaarde.
• Wil je een beschadigde muur laten begroeien, voer dan eerste de nodige herstellingswerken door, zodat de plant de muur geen verdere schade toe kan brengen.

Lees meer:
- Gevelbegroening en Groengevel