Aanbevolen partners

Buderus logo
Logo Groupe Atlantic
zehnder logo
Viessmann Belgium logo
Antargaz
bulex
X²O logo
Logo DRU
Logo Bosch
Verwarming

Warmte opslaan op zolder

Hoe zullen we in de toekomst bouwen? Niemand heeft een glazen bol, maar er tekenen zich wel al tendensen af. In deze nieuwe rubriek belicht architect Flip Blockx van het Hasseltse Holistic Architecture pistes die worden onderzocht. Hij bijt vandaag de spits af met thermochemische materialen, een manier om de zomer op zolder te bewaren.


De zomer op zolder

De zon schijnt in de zomer overvloedig en levert meer energie dan we gedurende een jaar nodig hebben. Het probleem is echter hoe deze energie rendabel te oogsten en op te slaan. Zonnepanelen (warm water) en PV-panelen (elektriciteit) zien we al meer en meer opduiken in het straatbeeld. Elektriciteit kunnen we voorlopig niet efficiënt opslaan. We kunnen dat bijna enkel in dure batterijen en dan nog maar voor beperkte vermogens. Het is daarom veel interessanter om rechtstreeks de warmte op te slaan en dit zowel voor de verwarming van de woning als voor het warm water.


Water als opslagmedium

In principe kunnen we warmte in alle materialen opslaan. Wanneer het in de zomer ‘s nachts sterk afkoelt, blijft het binnen warm, zelfs met de ramen open. Dit komt omdat de muren een deel van de warmte in zich hebben opgeslagen en langzaam weer afgeven.
Een van de meest interessante materialen om warmte in op te slaan is water. In 1 m³ water kun je zelfs dubbel zoveel warmte opslaan als in 1 m³ beton. Als we dus een voldoende groot opslagvat hebben, kunnen we het warmteoverschot van de zomer bewaren voor in de winter. Het vat zal dan wel zo groot moeten zijn als een 25-tal geïsoleerde regenwaterputten, maar het kan. Niet erg praktisch, nog minder betaalbaar en er rijst nog een probleem: hoe zorgen we ervoor dat het water gedurende maanden niet te veel afkoelt?
Onze woningen worden almaar energiezuiniger waardoor we minder en minder ‘regenwaterputten’, zoals hierboven omschreven, zouden nodig hebben. Toch blijven de volumes te groot en niet iedereen heeft in een bestaande woning de mogelijkheid om dergelijke ingrepen uit te voeren.


Thermochemie… u zegt?

Warmte opslaan zou pas echt een haalbare kaart zijn als we met een 5-tal m³ zouden toekomen en de installatie bijvoorbeeld op zolder zouden kunnen plaatsen. En als het probleem van het warmteverlies wordt opgelost. En jawel, de wetenschap heeft hier iets op gevonden: TCM’s of thermochemische materialen. TCM’s zijn stoffen die zich onder invloed van warmte opsplitsen in twee aparte stoffen waardoor ze de opgeslagen warmte niet meer kunnen afgeven.
Op dit moment worden testen gedaan met zoutoplossingen die bij verhitting opsplitsen in droog zout, dat in korrelvorm vrij kan worden bewaard zonder dat het van zijn kwaliteit verliest, en in water waardoor er warmte met een hoge compactheid wordt opgeslagen. Door het zout en het water weer samen te brengen in de winter komt de warmte opnieuw vrij om te gebruiken voor ruimteverwarming en sanitair warm water. Het principe is simpel, de uitwerking is dit helaas niet en vraagt nog zeer veel onderzoek.


Goedkope variant

Nederland heeft hierin een voortrekkersrol, maar ook in de rest van Europa en in België vindt onderzoek naar TCM’s plaats. Het VITO in Mol bouwt momenteel een proefopstelling om de techniek te verfijnen.
Wetenschappers zijn nog op zoek naar de ideale stof waarin zoveel mogelijk warmte kan worden opgeslagen en die in staat is om toch minstens 20 jaar de opeenvolgende cycli van oplossen en splitsen te kunnen volbrengen, zonder aan noemenswaardige kwaliteit in te boeten. De zouten die nu in de labo’s gebruikt worden, zijn dus geen gewoon keukenzout en dus ook nog niet gemakkelijk - lees goedkoop - verkrijgbaar. Hierdoor is zo’n installatie nog verre van rendabel. Belangrijk is dan ook de zoektocht naar een TCM dat op grote schaal en goedkoop produceerbaar is.
Tegen 2015 hoopt de wetenschap de eerste installaties op de markt te kunnen brengen. Het doel is dan dat het een ingeburgerd verwarmingssysteem wordt tegen 2030. Dit lijkt misschien snel, maar vijf jaar geleden waren de PV-panelen ook nog ongezien in het straatbeeld.


Bron: Flip Blockx – Architect - Specialist duurzaam bouwen

Mis de laatste bouwnieuwtjes niet!

Ontvang onze wekelijkse updates vol nuttige tips over bouwen en verbouwen.

Wens je deze folder te lezen? Vul dan eenmalig je email adres in